Een dagpauwoog droogt zijn vleugels in de zon
De blauwe bak met water schittert in het licht
Je zonnebril wringt glinsterende druppels van zich af

Mijn uitgestoken hand, jij grijpt hem
En samen staan we in het gras
‘n Lijn loopt langs ons lijf door naar de hemel

We waren net op tijd voor de zonsondergang
Een uitstorting van kleuren in de lucht
Heel even lijkt het leven eeuwigdurend.